De camping Niva heeft ons in alle opzichten positief verrast. Het sanitair was keurig verzorgd en ook de plaats voor de camper was weer eens redelijk horizontaal. We gaan vandaag de Marguerit-route rijden, die ons uiteindelijk bij Stevns-klint zou brengen. Een klein parkeerterreintje was aan het eind van een doodlopende weg gelegen en onze veel te grote camper viel hierbij uit de toon. Een plaatsje was nog net te bemachtigen. We hebben even op een terras gezeten. Koffie met taart en zure room hebben we verorbert. Hier krijg je niet een kopje koffie, maar een hele thermoskan waaruit vier grote koppen koffie konden worden geschonken. Als extra service werd ook nog een gratis parkeerkaart verstrekt. En dat voor een bedrag omgerekend € 11,=.

Laura had last van haar achillespees en zag er dus vanaf om een trap te nemen die vanaf de klif naar beneden liep. Robert heeft dat wel gedaan en mooie foto’s gemaakt.

Om wat tijd de winnen, zijn we via de snelweg naar schiereiland Mon gegaan en naar de camping Mons Klint gereden. Hier kregen we een plek toegewezen die erg schuin was. Toen we eindelijk de camper op een aardig plekje hadden staan, kwam een Deen ons erop wijzen dat we naast Nederlanders stonden die een voortent zouden plaatsen en dat wij dus binnen de marge van drie meter van de Nederlander kwamen te staan. Onze indruk was dat hij het niet prettig vond dat wij naast deze Deen kwamen te staan. We hebben de camper daarom nog wat nog wat verder naar de weg gezet, zodat hij helemaal geen uitzicht meer had. Tot laat op de avond heerlijk genoten van het zonnetje op de extra gecreëerde ruimte tussen ons en de Nederlandse caravan. We hebben de Nederlanders niet gezien en ook de Deen - met zijn op de achtergrond souflerende vrouw - is niet meer uit zijn voortentje geweest. En dat ondanks het feit dat hij nog aan het barbecueën is gegaan. De camper stond overigens - ondanks de levelers - te scheef om een goede nacht door te brengen.

Het leek ons goed om ons toch even te oriënteren of we konden fietsen in de omgeving of dat we beter met de camper naar een parkeerplaats konden rijden. De brochure die we bij de receptie van de camping kregen, bracht geen duidelijkheid aan. Laura had geen zin meer om nog even een fietstochtje te maken over de klif, dus is Robert alleen gegaan. De fietspaden in de omgeving waren niet geschikt voor onze fietsen. Hier moest je een mountainbike met brede banden hebben, want de paden waren dermate slecht dat de snelbinders van de fiets af trilden. Morgen dus met de camper naar de klif die slechts op 2,5 kilometer afstand gelegen was.