’s Morgens heerlijk ontbeten op de camping voordat we vertrokken richting Zweden, maar we kozen voor een slingerweg in plaats van de E6. Nog voor de grens was een plasstop nodig op een picknickplaats. Laura ging even een pad op om te ontdekken wat voor natuurschoon achter de bosschages te zien was. Uiteindelijk kwam ze uit op een open plek in het bos met een mooie waterval. Daar hebben we wat foto’s gemaakt en we waren wederom verrast over de mooie natuur in Noorwegen.

Een paar kilometer verder gingen we de grens over naar Zweden. Ook daar was de natuur prachtig, hoe kan het? Vlak voor de we de E6 richting Gotenburg wilden opdraaien, werden we tegen gehouden en zagen we voor ons allerlei hulpverleningsvoertuigen staan. Er was een ongeluk gebeurd met in totaal drie auto’s. We hebben daar een kwartier moeten wachten, maar dat was niet lang genoeg om te analyseren hoe dit ongeval was ontstaan, laat staan wie degene was die het ongeluk heeft veroorzaakt.

Na een paar honderd kilometer en dwars door Gotenburg gereden te zijn, onze kaartlezeres koos hier een zelden voorkomende foutieve route, uiteindelijk toch maar besloten om een camping op te zoeken. Het weer was namelijk prachtig en we dachten dat we hier beter van konden gaan genieten, want de voorspellingen zijn voor morgen namelijk niet al te best. We zochten een camping aan de westkust en vonden een prachtige camping op een locatie aan zee. De receptie maakte een exclusieve indruk en het prijsniveau was ons in ieder geval veel te hoog. Dus de camper op een parkeerplaats gezet en een broodje zalm op de rotsen gegeten bij het strand.

Dan toch maar naar Denemarken, want de verplichte Zweedse campingkaart zorgt voor een groot deel van de kosten op een Zweedse camping. De opstelplaats bij de veer Helsingborg – Helsingor was gelukkig niet druk, dus we konden na een wachttijd van 10 minuten aan boord rijden. Het aantal campings rond Helsingor is gering, dus moesten we eerst nog een half uurtje rijden. Bij deze camping in Hillerod aangekomen werden we keurig te woord gestaan door de echtgenote van de Nederlandse eigenaar. Ze had helaas geen camperplaatsen meer beschikbaar, maar we mochten eventueel op de parkeerplaats staan. Ze was ook bereid een collega te bellen of daar een plaats te reserveren was op zijn camping in Niva. Dat leek ons het beste en we zijn daarom nog een half uur gaan rijden. Rond zeven uur waren we geïnstalleerd. Na het eten zijn we nog even naar een haventje gelopen om nog wat van de omgeving te genieten. Al met al een dag waarin we best veel gezien hebben, maar toch een behoorlijke afstand hebben afgelegd. Hierdoor hebben we voor morgen en de dag daarna wat tijd over.