Allereerst moeten we nog vertellen dat we bij Trondheim een wel zeer ongelukkige collega-camperaar hebben gezien. Deze bestuurder had het voor elkaar gekregen om van zijn zijkant een luifel te maken. En dat op een dag dat de zon niet eens scheen. Waarschijnlijk heeft hij aan de rechterkant een vangrail geraakt die de hele zijkant openscheurde en als een zonnescherm aan de bovenzijde bleef hangen. Het zal je maar gebeuren. Daarmee was ons probleem van de toiletcassette tot een kleinigheid gereduceerd.

De camping was de beste tot nu toe.

Goede sanitaire voorzieningen en we hebben dus heerlijk gedoucht. Na een goed ontbijt met meegebracht suikerbrood zijn we vertrokken op weg naar Laura’s neef. Louis Kramer en zijn gezin wonen in Godoynes, vlak onder Bodo. De af te leggen afstand was iets meer dan 400 kilometer en dat staat in deze regio gelijk aan bijna 7 uur rijden. Louis had gezegd dat zij dit een saai stuk vonden, maar daar hebben wij een andere mening over gekregen. Een prachtige rit met mooie picknickplaatsen.

Onderweg passeerden we de poolcirkel. Dit punt ligt precies op een hoogvlakte waar de sneeuw nog niet overal gesmolten is.

Na wat inkopen (T-shirt en jack) zijn we weer vertrokken voor de laatste 200 kilometer. Om kwart over vier draaiden we de oprit op en werden we verwelkomt met de Friese vlag.

De camper kreeg een mooi plekje achter het huis. We hebben heerlijk bijgepraat en oude verhalen opgehaald. Voordat we het wisten, was het al laat. We zouden de volgende dag weer redelijk op tijd vertrekken, maar dat liep anders.